Kay Pacha: de middenwereld, de zichtbare en tastbare wereld waarin wij leven.
Langer liep ik met de vraag wat mogelijk was aan te raken. Iets als de dood is niet tastbaar, toch is een ‘dood lichaam’, dus het omhulsel van wat achterblijft, wél aan te raken.
Ik zocht om bestaansbevestiging door aan te raken. Het aanraken van dieren, natuur, mensen en mijzelf gaf aan dat er wel een werkelijkheid zou moeten bestaan. Bestaan in een groter geheel. Het is logisch; men vraagt zich van tijd tot tijd af waarom we hier leven en wat het leven inhoud...